Z głębokim smutkiem informujemy, że w dniu dzisiejszym do krainy wiecznych łowów odszedł nasz kolega Tadeusz Poręba.
Gdy umiera myśliwy wśród żywych dzieje się coś szczególnego. Obyczaje, zwyczaje i tradycje łowieckie dotyczą nas nie tylko na wejście do łowieckiego świata, ale także na jego opuszczenie… To nasze łowieckie pożegnanie tego, który odszedł i na zawsze pozostanie w naszej pamięci. To ostatnie pożegnanie nie tylko z żywymi, ale także z łowiskiem, zwierzyną i knieją, czyli wszystkim tym, do czego był tak bardzo przywiązany.
Kto wie, może myśliwy umierając nie idzie do piekła, czyśćca czy nieba. Może myśliwy po śmierci udaje się do innego miejsca – do krainy wiecznych łowów… I może dla niego to właśnie jest niebo?
Pamiętajmy o naszych bliskich zmarłych nie tylko w dniu takim jak dziś, ale przez cały rok. Wspominajmy ich na polowaniach zbiorowych, na biesiadach po polowaniach Hubertowskich, wigilijnych czy noworocznych.
Niech im knieja wiecznie szumi!
